ΛΗΞΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ ΤΗΣ «ΔΙΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΒΙΟΗΘΙΚΗΣ»

Την περίοδο 2020-22 οι κοινωνίες μας, ολόκληρος ο δυτικός κόσμος (για να περιοριστούμε σε αυτόν), έζησε μια πρωτοφανή επίθεση σε ό,τι συμβατικά λέμε κοινωνικά δικαιώματα και δημοκρατικές εγγυήσεις, υπό «υγειονομικό» πρόσχημα. Χαρακτηριστικό της ήταν η κατασκευή πραγματικότητας από επίσημους θεσμούς και Μαζικά Μέσα σε εύρος και ένταση που δεν είχαμε γνωρίσει ώς τώρα, και με αποκορύφωμά της τη θέσπιση υποχρεωτικής επιβολής ιατρικών πράξεων. Σεσημασμένα προ πολλού και τα δύο ως ναζιστικές πρακτικές στην ιστορία τού εικοστού αιώνα, επισημοποιούσαν την κατάρρευση όλων των συνταγματικών προνοιών και των ερεισμάτων νομιμότητας που χαρακτήριζαν τη νεωτερική, αστική «δημοκρατία». Απέναντι στον ακραίο πολιτικό κίνδυνο που σηματοδοτούσαν αυτά τα γεγονότα, υπήρξαν κάποιες μειοψηφικές συσπειρώσεις πολιτών που, ενάντια στη νάρκη όλης σχεδόν της Αριστεράς, από την οποία θα περιμέναμε μια κοινωνική ευαισθησία, και των πάσης αποχρώσεως δικαιωματιστών, προσπάθησαν να εγείρουν αντιστάσεις υπερασπίζοντας το αυτονόητο – το θεμελιώδες δικαίωμα των ανθρώπων στη ζωή και τον σωματικό τους αυτοκαθορισμό. Η Διεπιστημονική Ένωση για την Υπεράσπιση της Δημοκρατίας και της βιοηθικής (ΔΕΥΔΒ) ήταν μία ανάμεσά τους.

Η ΔΕΥΔΒ δημιουργήθηκε τον Μάρτιο του 2021 από μια μικρή ομάδα επιστημόνων του ιατροβιολογικού τομέα και νομικών, με τη συνδρομή λίγων μεμονωμένων διανοουμένων και κοινωνικών ακτιβιστών. Ως κίνηση πολιτών ειδικού σκοπού, συσπείρωσε ανθρώπους προερχόμενους από ένα ευρύ κι ετερογενές πολιτικό φάσμα, βάσει μιας κοινής και καθορισμένης επιδίωξης που ήταν η αποτροπή υποχρεωτικών ιατρικών πράξεων – στόχο τον οποίον υπηρέτησε ανυποχώρητα και με κάθε διαθέσιμο μέσον στα δύο χρόνια της ύπαρξής της, με όλους τους αναπόφευκτους εσωτερικούς ανασχηματισμούς. Λειτούργησε επίσης, στο μέτρο των δυνατοτήτων της, ως κόμβος διακίνησης αντι-πληροφόρησης και επικοινωνίας μεταξύ ατόμων και ομάδων σε όλη την επικράτεια και συνεργάστηκε περιστασιακά με άλλες συλλογικότητες στο πλαίσιο δράσεων διαμαρτυρίας: κοινό χαρακτηριστικό των ομάδων και ατόμων αυτών είναι η πεποίθηση πως η “πανδημία” ήταν άλλο ένα πρόσχημα για την κατάργηση πολιτικών και κοινωνικών κεκτημένων, αλλά και για την αποδοχή μιας διαρκούς “κατάστασης εξαίρεσης”. Χωρίς αυταπάτες για την αποτελεσματικότητα της δράσης της —όπως και κανενός άλλου άλλωστε από τους μικροσκοπικούς θυλάκους αντίστασης, εάν εξαιρέσουμε τον συγκινητικό αγώνα των υπό αναστολήν υγειονομικών— θέλει να πιστεύει ότι δυσκόλεψε την επιβολή των άνωθεν σχεδιασμών και συνέβαλε στην ενημέρωση και στην ενίσχυση ενός ήθους πολιτικής ανυπακοής.

Σήμερα, η αιχμή τής συσπείρωσής της έχει αμβλυνθεί. Η υποχώρηση —στην ουσία, ανάκληση— των «έκτακτων υγειονομικών μέτρων» θα ήταν εσπευσμένο να πανηγυριστεί ως αποτέλεσμα της λαϊκής αντίδρασης (που δυστυχώς δεν υπήρξε ποτέ σε αποφασιστική κλίμακα) αφού ο «πιλοτικός» χαρακτήρας τού σχεδίου είχε σχεδόν απερίφραστα ομολογηθεί εξ αρχής από τους ενορχηστρωτές του. Ο αγώνας των υγειονομικών έμεινε χωρίς κοινωνική στήριξη (και, αναμφίβολα, η κοινωνία ολόκληρη θα πληρώσει την ολιγωρία της). Η χαλάρωση ήταν αναγκαία κυρίως για να εκτονωθούν επικίνδυνες εντάσεις, καθώς η αυξανόμενη δημοσιοποίηση των θανατηφόρων συνεπειών τής πολιτικής που ασκήθηκε —παρά τα δρακόντεια μέτρα απόκρυψής τους— θέτει όλους τούς υποστηρικτές της προ οδυνηρών ευθυνών. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτή η πολιτική θα συνεχιστεί με άλλους τρόπους και με ανανεωμένα μέσα, όπως οι δυσοίωνες διακηρύξεις των εκπροσώπων τής διεθνούς κεφαλαιοκρατικής ελίτ και των θεσμικών της οργάνων ήδη αναγγέλλουν όμως η απάντηση που θα πρέπει εμείς να ορθώσουμε απαιτεί πολύ βαθύτερες διεργασίες ανάλυσης της πραγματικότητας και αποσαφήνιση στόχων, συμμαχιών και τακτικής.

Ενόψει όλων αυτών, η ΔΕΥΔΒ θεωρεί ότι δεν έχει λόγο να παρατείνει τη ζωή της στο υπάρχον σχήμα. Τα μέλη της συνεχίζουν τον αγώνα τους με τον τρόπο που ο καθένας τον αντιλαμβάνεται και στις επάλξεις που τα ενδιαφέροντα και οι ικανότητες καθενός τον έχουν τοποθετήσει.

Η ιστοσελίδα της (dimobio.gr) θα παραμείνει ανενεργή αλλά αναρτημένη, σαν διαρκές απόθεμα της πληροφορίας που μπόρεσε να συγκεντρώσει στα δύο χρόνια τής ζωής της, αλλά και σαν τεκμήριο των αγώνων που δόθηκαν στη διάρκεια αυτής της σκοτεινής τριετίας.

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΜΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ ΣΤΟΝ ΠΑΓΚΌΣΜΙΟ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΣ: Η ΝΕΑ «ΣΥΝΘΗΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΝΔΗΜΙΑ

Η προοπτική μιας ακόμα τετραετίας υπό τη διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, με τον Κυριάκο Μητσοτάκη στην ηγεσία της, είναι ένα μακάβριο νέο για το μέλλον της χώρας. Παρά όμως τα όποια αποτελέσματα των εκλογών, αισθανόμαστε την υποχρέωση να ειδοποιούμε για κινδύνους που μόνο οι τυφλοί δεν βλέπουν, για όσους τουλάχιστον διατηρούν στοιχειώδεις ικανότητες μνήμης και κρίσης. Οι κίνδυνοι αυτοί δεν είναι μικροί ούτε λίγοι· αλλά θα περιοριστούμε σε έναν από τους πιο άμεσους και αποσιωπημένους στο θλιβερό σκηνικό της δημόσιας πολιτικής, που σχετίζεται ειδικά με το πεδίο της δικής μας δραστηριοποίησης κι επεκτείνει ένα από τα τραγικότερα επεισόδια της κυβερνητικής περιόδου που μόλις έληξε: την εκτόξευση του αριθμού των θανάτων στη χώρα μας σαν αποτέλεσμα της —με υπερβάλλοντα ζήλο— εφαρμογής των υγειονομικών οδηγιών του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας στη διάρκεια της ευφημιστικά αποκαλούμενης «πανδημίας Covid-19».

Δεν χρειάζεται εδώ να ξαναπούμε πράγματα που έχουμε εκθέσει δια μακρών σ’ επανειλημμένες δημοσιεύσεις μας, και που επιβεβαιώνονται άλλωστε από αναρίθμητες διεθνείς πηγές, οι οποίες προϊόντος του χρόνου πολλαπλασιάζονται. Ας πούμε μόνο συνοπτικά ότι από το παγκόσμιο σύνολο θανάτων που καταγράφτηκαν στην τριετία της λεγόμενης πανδημίας, από κάθε αιτία, η συντριπτική πλειονότητα σημειώθηκε στις χώρες που έλαβαν υγειονομικά μέτρα (σύμφωνα με τις συστάσεις του ΠΟΥ) και καθόλου δεν μοιάζουν να θίχτηκαν χώρες και περιοχές του πλανήτη (π.χ. Αφρική) που αγνόησαν επιδεικτικά τις «συστάσεις» – ενώ από τις χώρες που συμμορφώθηκαν, εκείνες που επλήγησαν λιγότερο είναι Διαβάστε περισσότερα “ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ ΣΤΟΝ ΠΑΓΚΌΣΜΙΟ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΣ: Η ΝΕΑ «ΣΥΝΘΗΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΝΔΗΜΙΑ”

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΤΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΟΝΤΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΥ ΤΗΣ PFIZER, κου ΜΠΟΥΡΛΑ

 

Επιστολή της ΔΕΥΔΗΒ στο πανεπιστήμιο Πατρών για την επικείμενη βράβευση του Αλμπέρτου Μπουρλά, διευθύνοντος συμβούλου της PFIZER.

Αρ. Πρωτοκόλλου: 35261
Ημ/νια Πρωτοκόλλου: 12/05/2023
Θέμα: ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΤΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΟΝΤΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΥ ΤΗΣ PFIZER, κου ΜΠΟΥΡΛΑ.
Ημ/νια Πρωτ. Αποστολέα: 12/05/2023

Υπ΄όψιν:

Χ. ΜΠΟΥΡΑ, ΠΡΥΤΑΝΗ

Σ. ΝΙΚΟΛΑΡΟΠΟΥΛΟΥ, ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗΣ

Γ. ΑΝΤΩΝΑΚΗ, ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΙΑΤΡΙΚΗΣ

ΓΡ. ΠΡΥΤΑΝΕΙΑΣ

ΓΡ. ΣΥΓKΛΗΤΟΥ

 

Κυρίες και κύριοι

Με έκπληξη μάθαμε ότι μετά από πρόταση των διευθυντών των τμημάτων Ιατρικής και Φαρμακολογίας αποφασίστηκε η αναγόρευση του γενικού διευθυντή της εταιρείας Pfizer Αλμπέρτου Μπουρλά σε επίτιμο διδάκτορα του πανεπιστημίου. Αναρωτηθήκαμε εάν υπάρχει σκοπιμότητα για μια τέτοια απόφαση από ακαδημαϊκούς δασκάλους δεδομένου ότι ο εν λόγω κύριος είναι διευθυντής μιας φαρμακευτικής πολυεθνικής εταιρείας, και μάλιστα με το χειρότερο ποινικό μητρώο ανάμεσα στις φαρμακευτικές εταιρίες με 90 καταδίκες σε 20 χρόνια και πρόστιμα που ανέρχονται σε δισεκατομμύρια δολάρια.

Όλοι ακούσαμε τις ενθουσιώδεις δηλώσεις του κυρίου Μπουρλά για την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια των εμβολίων. Θέλουμε λοιπόν να σας ενημερώσουμε, σε περίπτωση που δεν γνωρίζετε, πως ο οργανισμός Public Health and Medical Professionals for Transparency – PHMPT (Επαγγελματίες της Δημόσιας Υγείας και της Ιατρικής για τη Διαφάνεια)[1]  κατέθεσε αίτημα στο FDA για να λάβει τα δεδομένα των κλινικών δοκιμών του εμβολίου της Pfizer για την Covid 19, στα οποία στηρίχθηκε για να της χορηγήσει αρχικά «άδειας χρήσης έκτακτης ανάγκης» (EUA) στις 12 Δεκεμβρίου 2020 και, εν συνεχεία «κανονικής» άδειας στις 23 Αυγούστου 2021. Το FDA υποχρεώθηκε με δικαστική απόφαση να τα παραδώσει, με βάση το Νόμο περί Ελευθερίας της Πληροφόρησης (FOIA).

Το FDA ζήτησε αρχικά να του χορηγηθεί το δικαίωμα της σταδιακής παράδοσης των εγγράφων μέχρι το έτος 2075, ισχυριζόμενο ότι αδυνατούσε να επεξεργαστεί λόγω όγκου τον φάκελο του εμβολίου της Pfizer)[2]. Εντύπωση μας προκαλεί το γεγονός ότι, ενώ το FDA δήλωσε αδυναμία να παραχωρήσει αυτές τις 450.000 σελίδες στη δημοσιότητα, τις είχε υποτίθεται μελετήσει και αξιολογήσει μέσα σε μόλις 108 ημέρες προκειμένου να δώσει την “άδεια έκτακτης ανάγκης”!
Μετά από πολλές περιπέτειες, το FDA παρέδωσε τις πρώτες μερικές εκατοντάδες σελίδες των εγγράφων της Pfizer[3], από τις οποίες προέκυψαν συνταρακτικά στοιχεία για παρενέργειες και θανάτους, τα οποία γνώριζαν ήδη αλλά απέκρυψαν επιμελώς τόσο το FDA όσο και η PFIZER.

Επιπροσθέτως, σε σχέση με το πολυσυζητημένο σκεύασμα MRNA, η εταιρεία έχει κατηγορηθεί και ελέγχεται, μεταξύ άλλων, για έλλειψη διαφάνειας στις συμβάσεις, και για τα ηλεκτρονικά μηνύματα μεταξύ της Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, και του κυρίου Μπουρλά τα οποία δεν δίνονται στην δημοσιότητα, παρ’ όλο που έχουν ζητηθεί επισήμως από ευρωβουλευτές. Όταν ο κύριος Μπουρλά κλήθηκε να καταθέσει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για τις μυστικές συμφωνίες, την αποτελεσματικότητα και τις πιθανές παρενέργειες των εμβολίων, εκείνος αρνήθηκε. Στην θέση του παρουσιάστηκε η κυρία Janine Small, πρόεδρος διεθνών αγορών της εταιρείας. Κατά την διάρκεια της κατάθεσης της στην Εξεταστική Επιτροπή του Ευρωκοινοβουλίου, το ανώτατο στέλεχος της φαρμακευτικής εταιρείας παραδέχτηκε ότι το εμβόλιο κατά της Covid-19 δεν είχε δοκιμαστεί για την ικανότητά του να αποτρέπει την μετάδοση του ιού!

Πλέον οι αποκαλύψεις συνεχίζονται με ταχείς ρυθμούς. Για τις ανέντιμες πρακτικές της φαρμακοβιομηχανίας Pfizer, παρουσιάστηκε έρευνα, [4] την Πέμπτη 4 Μαΐου 2023, στον κρατικό τηλεοπτικό σταθμό της Γαλλίας France – 2. Εκεί αποκαλύπτονται μεταξύ άλλων πως:

– Κάθε εμβόλιο κόστιζε 0,80 λεπτά και η, διορισμένη πρόεδρος Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, έκλεισε σύμβαση αγοράς προς 19,50 ευρώ το καθένα.

– Η εκπομπή έκανε αναφορά στη δολοφονία χιλιάδων παιδιών από τη Pfizer με παράνομες κλινικές δοκιμές στη Νιγηρία.

–  Για τις πρακτικές της Pfizer μίλησε στην εκπομπή και το πρώην στέλεχος της φαρμακοβιομηχανίας John Kopchinski, ο οποίος τόνισε ότι  “στόχος της εταιρείας ήταν πάντοτε μόνο το κέρδος και οι ζωές των ασθενών δεν μετρούσαν”.

Θα μπορούσαμε να πούμε πολλά, αλλά αυτό θα ξεπερνούσε τις ανάγκες της παρούσας επιστολής. Θα θέλαμε, κλείνοντας, να θυμίσουμε ότι παραμένει πάγια θέση της ακαδημαϊκής κοινότητας, καθηγητών και φοιτητών, η διατήρηση της ανεξαρτησίας και αυτοτέλειας των Πανεπιστημίων. Αυτό εκφράζεται και στο αίτημα της μη οικονομικής εξάρτησης από εταιρείες, ώστε η έρευνα να μην είναι ελεγχόμενη και κατευθυνόμενη από τα ιδιωτικά συμφέροντα. Η απόφαση να βραβεύσετε τον γενικό διευθυντή μιας φαρμακευτικής εταιρείας έρχεται σε αντίθεση με την παραπάνω θέση της ακαδημαϊκής κοινότητας στην Ελλάδα, και πλήττει το κύρος του ελληνικού Πανεπιστημίου.
Εάν το πανεπιστήμιο έχει ανάγκη από οικονομικούς πόρους, όφειλε να τους διεκδικήσει από το υπουργείο παιδείας και όχι να καταφεύγει σε πρακτικές που δεν συνάδουν με το ήθος της ακαδημαϊκής κοινότητας.

Κατόπιν τούτων αναρωτιόμαστε αν το πανεπιστήμιο Πατρών έχει σκοπό να εμμείνει στην απόφασή του, με ορατή την πιθανότητα να εκτεθεί – όπως συνέβη και στο πανεπιστήμιο Κρήτης μετά την βράβευση του κυρίου Ρίχτερ[5], την οποία αναγκάστηκε να ανακαλέσει μετά την κατακραυγή[6].

Η κοινωνία έχει πληρώσει και πληρώνει ακόμη βαρύ τίμημα στο βωμό των κερδών του κυρίου Μπουρλά και των φαρμακευτικών εταιριών τύπου PFIZER.
Και εσείς, αξιότιμοι κύριοι και κυρίες, αφουγκραζόμενοι την κοινωνία μπορείτε να σταθείτε στο ύψος των περιστάσεων και αντί να βραβεύσετε και να “τιμήσετε” τον γενικό διευθυντή μιας ανέντιμης εταιρείας, καλύτερα θα ήταν ίσως να τον κηρύξετε ανεπιθύμητο πρόσωπο όπως ζητά και η ειδική επιτροπή για την Covid-19, μετά τη διπλή άρνηση του Διευθύνοντος Συμβούλου της Pfizer κ. Μπουρλά να καταθέσει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.[7]

 

Με την δέουσα τιμή

Δ.Ε.Υ.ΔΗ.Β
Διεπιστημονική Ένωση Υπεράσπισης της Δημοκρατίας και της Βιοηθικής

[1]    https://phmpt.org/

[2]    Εν συνεχεία, ζήτησε να επεκταθεί αυτός ο χρόνος μέχρι το έτος 2096  διότι ο φάκελος περιείχε συνολικά 451.000 σελίδες και όχι 320.000 σελίδες όπως ψευδώς είχε δηλώσει αρχικά.

[3]    Οι οποίες αναρτήθηκαν στον ιστότοπο του οργανισμού «Public Health and Medical Professionals for Transparency» (PHMPT), https://aaronsiri.substack.com/p/instead-of-fdas-requested-500-pages

[4]    https://www.france.tv/france-2/complement-d-enquete/4840753-pfizer-qui-a-peur-du-grand-mechant-labo.html

[5]    https://www.news247.gr/koinonia/seismos-stin-kriti-gia-tin-vraveysi-germanoy-kathigiti-apo-to-panepistimio.6312329.html

[6]    https://www.news247.gr/koinonia/ta-richter-apo-ti-vraveysi-toy-richter-odigisan-se-anaklisi-toy-timitikoy-titloy.6428097.html

[7]    https://www.capital.gr/diethni/3692434/i-epitropi-tou-eurokoinobouliou-gia-tin-pandimia-kalei-se-akroasi-ti-fon-nter-laien-gia-tis-sumbaseis-embolion/

Η ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ FDA – PFIZER ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ μέσα από τα επίσημα έγγραφα της Pfizer στην FDA

 

Υγειονομικοί σε αναστολή / υπό απόλυση. Του Παντελή Τζαβέλλα

Οι ανεμβολίαστοι υγειονομικοί τής Αθήνας-Πειραιά είναι, απ΄όσο γνωρίζω, οι μόνοι πού έβαλαν τό κεφάλι τους στό ντορβά γιά τήν ελευθερία τους καί αντικειμενικά γιά τήν ελευθερία όλων μας. Πέντε μήνες στερούνται τό μισθό τους καί τά ασφαλιστικά τους δικαιώματα, αντιμετωπίζουν δέ τήν απειλή τής απόλυσης. Στό διάστημα αυτό συγκροτήθηκαν σέ σώμα καί προχώρησαν μέ αμεσοδημοκατικές διαδικασίες σέ συνελεύσεις καί διαβούλευση γιά τό δέον γενέσθαι. Η προσπάθεια τους απέδωσε 16 μαζικές συγκεντρώσεις, στό πάρκο Ελευθερίας, μία από αυτές στό Θησείο, καί 50 πορείες στό κέντρο τής Αθήνα.
Ταυτόχρονα έχει αποκαλυφθεί η εκδικητικότητα τού κράτους απέναντι τους από 2 αναντίρρητα γεγονότα: τή μεταδοτικότητα από τούς εμβολιασμένους πού υπηρετούν στά νοσοκομεία καί τή πανθομολογούμενη αδυναμία τού συστήματος νά ανταποκριθεί στίς ανάγκες τών νοσηλευόμενων ασθενών λόγω τού αποδεκατισμού του ( αναστολές εργασίας, νοσηλείες- μεταδοτικότητα τών εμβολιασμένων, εργασιακή κόπωση, παραιτήσεις). Παράλληλα πρέπει νά σημειωθεί η στάση τών άλλων κοινοβουλευτικών κομμάτων, υπέρμαχων κατά τά άλλα τού δικαιώματος στήν εργασία καί τών ατομικών δικαιωμάτων καί ελευθεριών, πού χαρακτηρίζεται από σιωπή, απουσία από τίς κινητοποιήσεις τους καί απροθυμία ακόμα καί νά αναφερθούν σέ αυτό τό μείζον κοινωνικό-υγεινομικό θέμα πού βρίσκεται καί στή καρδιά τών συνταγματικών καί δημοκρατικών δικαιωμάτων τού κόσμου τής εργασίας.

Ιδιαίτερη καί οδυνηρή εντύπωση επίσης προκαλεί η απουσία τής μικρής μερίδας οργανώσεων τής αριστεράς καί τού αντίστοιχου τύπου, πού υποστηρίζουν τήν άρση τής υποχρωτικότητας τού εμβολιασμού, από τίς ανωτέρω κινητοποιήσεις καί τή συμπαράταξη μέ αυτό τό δίκαιο αγώνα. Όλα αυτά, αποτελουν φυσικά αιτία προβληματισμού.

Ορμώμενος από τίς ανωτέρω διαπιστώσεις οδηγούμαι στόν παρακάτω προβληματισμό: Ο υποχρεωτικός εμβολιασμός έχει μία γενεαλογία, αποτελεί ένα ενδιάμεσο στάδιο τής επιχείρησης σόκ καί δέος πού καταλήγει στόν εξ αρχής στόχο τής “μεγάλης επανεκκίνησης”, δηλαδή τής τεράστιας αναδιάρθρωσης τής οικονομίας, τών εργασιακών καί εν γένει ανθρώπινων σχέσεων, καί αυτού ακόμα τού ανθρωπολογικού τύπου (1). Χρονολογικά προηγήθηκε η κατασκευή τού κινδύνου από τόν ιό καί μέ αυτό τό εργαλείο εφαρμόστηκαν τά πειραματικά εμβόλια μέ ενδιάμεσο στόχο τόν υποχρεωτικό εμβολιασμό. Ο τελευταίος υπηρετεί ταυτόχρονα τήν εμπέδωση τής υπακοής τών ανθρώπων, αφ΄ετέρου τήν αποδοχή τής εξάρτησης τους στό εξής από τίς φαρμακευτικές σέ μία σχέση πού αντιγράφει τήν εξάρτηση τών αγροτών από τούς σπόρους τών εταιρειών καί τή παραλυσία μπρός στίς αλλαγές πού επαγγέλεται η “μεγάλη επανεκκίνηση”. Καί κάτι ακόμα, τήν εξαφάνιση τών ανεμβολίαστων πού αποτελούν τήν ομάδα ελέγχου τών παρενεργειών καί θανάτων τών εμβολιασμένων.

Δυστυχώς αυτή η συζήτηση δέν έγινε, δέν αξιολογήθηκε αυτή η παγκόσμια επιχείρηση ως τομή στήν εξέλιξη τού καπιταλισμού, ως νέα ποιότητα, παρά ως συνέχεια του καί απλώς αφορμή κερδοφορίας γιά τίς φαρμακευτικές εταιρείες. Μιά τέτοια ρηχή αντίληψη συνεπάγεται ότι δέν υπάρχει λόγος αναστοχασμού ούτε γιά τό τρόπο πού είχαμε θεωρήσει τά πράγματα αλλά ούτε καί γιά τόν εαυτό μας. Τό μόνο πού έμενε ήταν νά αποδυθούμε σέ ένα νέο αγώνα ενάντια στόν αυταρχισμό καί τά οικονομικά βάρη πού σηκώνουν οι εργαζόμενοι καί νά συνεχίσουμε μέ τό τρόπο πού ξέραμε: τήν εμμονή στά λάβαρα καί τά συνθήματα πού μάς οριοθετούν. Έτσι δέ μένει χώρος γιά έγνοια γιά ένα κίνημα πού δέν υπακούει σέ δεδομένο πολιτικό πρόταγμα, πού λειτουργεί αυτόνομα καί επικίνδυνα γιά τήν ασφάλεια τών παραδοσιακών απόψεων μας.Ένα κίνημα πού η ταυτότητα του θά καθοριστεί από όσους συμμετέχουν καί τό στηρίζουν, πού τά αιτήματα και οι μορφές δράσης του θα καθοριστούν από όσους συμμετέχουν σέ αυτό. Υπάρχουν πολλοί αγωνιστές καί ελάχιστες οργανωμένες δυνάμεις πού ομνύουν στήν αυτονομία τών κινημάτων. Ιδού η Ρόδος καί εμπρός γιά τό πήδημα.

 (1) Από όσο γνωρίζω η πρωιμότερη και πληρέστερη παρουσίαση στά ελληνικά τού βιβλίου τού Klaus Schwab “μεγάλη επανεκκίνηση”στήν ιστοσελίδα sarayevomag.net πατάτε στήν “υποστήριξη-επικοινωνία” καί μετά search όπου αναζητάτε ¨αναδιάρθρωση 29/10/2020”1,2,3

 

Παντελής Τζαβέλλας 24/1/2021

Υποχρεωτική Συμμετοχή σε Πείραμα

Νταχάου, Γερμανία, 1944

Το ότι τα νέα εμβόλια βρίσκονται σε πειραματικό στάδιο ήταν εξ αρχής δεδομένο: το δήλωσαν και οι εταιρείες και οι οργανισμοί που εξέδωσαν τις επείγουσες αδειοδοτήσεις (FDA, EMA).  Βεβαίως, στο πλαίσιο της προπαγάνδας, τόσο τα υπουργεία απόκρυψαν αυτό το δεδομένο, όσο και οι πρόθυμοι ψεύτες του συστήματος διακηρύττουν το αντίθετο, για να δημιουργήσουν μία ψευδαίσθηση ασφάλειας. Αυτή η ψευδαίσθηση πλέον αναιρείται εκ των πραγμάτων:

  1. Οι εμβολιασμένοι πλέον θεωρούνται ανεμβολίαστοι αν δεν κάνουν και την τρίτη (ή και τέταρτη, πέμπτη, κλπ.) δόση.
  2. Καμία μελέτη δεν έχει γίνει για την ασφάλεια ή την αποτελεσματικότητα επιπλέον δόσεων.
  3. Εμβόλια που είχαν εγκριθεί άρχισαν να αποσύρονται. Και για όσα παρέμειναν, οι καταγραφείσες παρενέργειες και θάνατοι (που ήδη υποκαταγράφονται) ξεπερνούν κατά πολύ συμβάντα που σε άλλες περιπτώσεις έχουν οδηγήσει σε άμεση απόσυρσή τους.

Και ενώ τα πιστοποιητικά «ελευθερίας» διαρκούν για όσο αποφασίζει πλέον η εκάστοτε κυβέρνηση, φαίνεται ξεκάθαρα ότι σκοπός Διαβάστε περισσότερα “Υποχρεωτική Συμμετοχή σε Πείραμα”

Λογοκρισία και «Δολοφονία Χαρακτήρων»

Η εμπειρία του ΠΟΥ από τις αντιδράσεις εναντίον της ψεύτικης πανδημίας που κηρύχτηκε το 2009 σήμανε και την μεθοδική προετοιμασία για την επόμενη πανδημία που θα ανακήρυσσαν το 2020: συστηματική συκοφάντηση, λογοκρισία και «δολοφονία χαρακτήρων» εναντίον όποιου θα αντιδρούσε στα παρανοϊκά σχέδια των κυβερνώντων – διότι ήταν βέβαιο ότι θα αντιδρούσαν πολλοί. Ενδεικτικά αναφέρουμε μόνο το εξής:

Η διαστρέβλωση της πραγματικότητας με τον ταυτόχρονο χλευασμό συνυπάρχουν όσον αφορά επιστήμονες που έχουν διαχωρίσει τη θέση τους από συγκεκριμένες κυβερνητικές πρακτικές και γι’ αυτό έχουν Διαβάστε περισσότερα “Λογοκρισία και «Δολοφονία Χαρακτήρων»”

Γιατί Πρέπει Όλοι να Εμβολιαστούν;

Όπως έχουμε δει, εκτός από παράνομος, ο υποχρεωτικός εμβολιασμός δεν εξυπηρετεί τον στόχο του περιορισμού του κορωνοϊού. Εν τούτοις, αποτελεί στόχο της ελληνικής (και όχι μόνο) κυβέρνησης, και οι ανεμβολίαστοι εκβιάζονται να εμβολιαστούν, παρά το γεγονός ότι ταυτόχρονα όσοι έχουν εμβολιαστεί πλήρως ωθούνται σε επιπλέον δόσεις. Μάλιστα, ο αντιπρόεδρος της ευρωπαϊκής Κομισιόν Μαργαρίτης Σχοινάς είπε, σε συνέντευξή του στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΙ στις 12/11/2021, ότι έχει προκριθεί το σχέδιο του εμβολιασμού έναντι της προμήθειας φαρμάκων για τους άρρωστους από κορωνοϊό, τουλάχιστον μέχρι το 2023, μιας και μέχρι τότε έχουν αγοραστεί δόσεις από τις φαρμακοβιομηχανίες. Συγκεκριμένα δήλωσε: «…Κάποια στιγμή μέσα στο ευρωπαϊκό χαρτοφυλάκιο θα πρέπει να βάλουμε και τις θεραπευτικές επιλογές. Αυτό έχει ήδη ξεκινήσει, έχουμε ήδη εγκρίνει σε κοινοτικό επίπεδο έναν αριθμό οκτώ με εννιά θεραπευτικών επιλογών, οι οποίες είναι διαθέσιμες, οι οποίες είναι εγκεκριμένες, πράγμα που σημαίνει ότι, αν οποιαδήποτε κυβέρνηση θελήσει να κινηθεί προς αυτές, μπορεί να το κάνει χωρίς κανένα Διαβάστε περισσότερα “Γιατί Πρέπει Όλοι να Εμβολιαστούν;”

ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΕΧΟΥΣΑ ΕΠΙΔΗΜΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ

ΔΙΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ

ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΒΙΟΗΘΙΚΗΣ

 ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΕΧΟΥΣΑ ΕΠΙΔΗΜΙΑ

ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ

 

  1. Πόσο επικίνδυνη είναι η επιδημία του Covid-19;
  2. Σχετικά με τα τεστ
  3. Σχετικά με τα lockdown
  4. Σχετικά με τις μάσκες
  5. Σχετικά με τα εμβόλια
  6. Το νομικό θέμα της υποχρεωτικότητας
  7. Το πολιτικό «γιατί»
  8. Αν θα είχαμε μία πρόταση για την επιδημία

1.

ΠΟΣΟ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΙΔΗΜΙΑ ΤΟΥ COVID-19;

ΜΠΟΡΕΙ Ο ΠΑΝΙΚΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΑΝΑΛΟΓΑ;

 1a. Από την άνοιξη του 2020 η ανθρωπότητα ζει σ’ ένα καθεστώς επιτελικά σχεδιασμένου τρόμου. Η αφορμή είναι μια καινούργια επιδημία, οφειλόμενη σε έναν ιό της οικογένειας Sars («κορονοϊό). Η υιοθέτηση του όρου «πανδημία» είναι από μόνη της ένα τρομοκρατικό στοιχείο, σχεδιασμένο ακριβώς για να υποβάλλει την ιδέα πως έχουμε να κάνουμε με κάτι πρωτόγνωρο. Είναι αλήθεια αυτό; Πόσο επικίνδυνος είναι αυτός ο καινούργιος ιός και ποια η διαφορά της παρούσας επιδημίας από όλες τις άλλες επιδημίες γρίπης που αντιμετωπίσαμε με συμβατικό τρόπο τα προηγούμενα χρόνια;

Η επικινδυνότητα ενός ιού προκύπτει από δύο παραμέτρους: τη νοσηρότητα (έναν δείκτη που δείχνει πόσα άτομα ενός πληθυσμού έχουν νοσήσει), και τη θνητότητα (πόσοι από εκείνους που νόσησαν πεθαίνουν, δηλαδή, την πιθανότητα να πεθάνει κάποιος ο οποίος νόσησε).

Η νοσηρότητα του εν λόγω ιού είναι Διαβάστε περισσότερα “ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΕΧΟΥΣΑ ΕΠΙΔΗΜΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ”

14/7/2021 Τι πραγματικά έγινε στο Σύνταγμα. (ΒΙΝΤΕΟ)


Στις 15 Ιουλίου, την επομένη τής μεγάλης συγκέντρωσης διαμαρτυρίας στο Σύνταγμα ενάντια στο εξαγγελθέν υγειονομικό απαρτχάιντ από την κυβέρνηση Μητσοτάκη, όλα τα συστημικά μέσα και οι εφημερίδες (κυβερνητικές ή «αντιπολιτευτικές») έγραψαν απαξιωτικά για καμιά 500ριά ακροδεξιούς, εθνικιστές και «ψεκασμένους», δημοσιεύοντας προς επίρρωση μερικές φωτογραφίες με παπάδες, σταυρούς και λάβαρα. Το να συκοφαντούνται όσοι αντιστέκονται στη νεοναζιστική υγειονομική πολιτική (την οποία ενέκριναν
όλα τα κόμματα, δεξιάς και Αριστεράς, προς αιώνια ντροπή τους) και να εκχωρούνται συλλήβδην στην ακροδεξιά είναι μια γνωστή και καλά δοκιμασμένη στρατηγική όλο αυτό το διάστημα. Η αντίστοιχη τακτική των αυθεντικών ΝΑΖΙ στη Γερμανία ήταν να κατηγορούν τους αντιπάλους ως «μπολσεβίκους» και «κομμουνιστές»: αυτοί ήταν τότε οι εχθροί. Μετά την αποκάλυψη της ναζιστικής κτηνωδίας, η ιστορία κατέγραψε τους «ναζιστές» και «ακροδεξιούς» ως τους εχθρούς του Ανθρώπου. Έτσι, η προπαγάνδα σήμερα χρησιμοποιεί συλλήβδην αυτή την αναφορά για οποιονδήποτε θέλει να απαξιώσει. Ακόμη και όταν η προπαγάνδα αυτή εξυπηρετεί πρακτικές αναβίωσης ναζιστικών πρακτικών – όπως γίνεται σήμερα.

Για τον κόσμο που κατέβηκε στις διαδηλώσεις που έγιναν στο Σύνταγμα και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας, ήταν γνωστό πως οι συμμετέχοντες Διαβάστε περισσότερα “14/7/2021 Τι πραγματικά έγινε στο Σύνταγμα. (ΒΙΝΤΕΟ)”

ΑΠΟ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΣΤΑ ΕΜΒΟΛΙΑ

Στις 5 Ιουλίου του 2015 οι Έλληνες πολίτες κλήθηκαν να πάνε στις κάλπες και να δηλώσουν Ναι ή Όχι στα Μνημόνια, σύμφωνα με το άρθρο 44§2 του Συντάγματος. Οι Έλληνες ψηφοφόροι ψήφισαν ΟΧΙ σε ποσοστό 61,31%. Σήμερα, η Ελλάδα είναι έβδομη ανάμεσα στις χώρες της Ε.Ε. όσον αφορά στον ρυθμό εμβολιασμού ανά 100 κατοίκους και όσον αφορά στο ποσοστό πληθυσμού με ολοκληρωμένο εμβολιασμό (37%) όπως ανακοινώθηκε προ ημερών κατά τη διάρκεια του υπουργικού συμβουλίου.

Το καλοκαίρι του 2015 η τότε Κυβέρνηση, με τη συνέργεια ή την ανοχή των υπολοίπων κομμάτων, μετέτρεψε το ΟΧΙ σε ΝΑΙ, παραβιάζοντας το δημοκρατικό δικαίωμα της ψήφου των Ελλήνων πολιτών. Σήμερα η Κυβέρνηση, και πάλι με τη συνέργεια και ανοχή των άλλων κομμάτων, παραβιάζει διαρκώς τα δημοκρατικά δικαιώματα των Ελλήνων πολιτών, και το Σύνταγμα. Λειτουργεί σαφώς υπό καθεστώς πανικού και φόβου, αφού δεν μπορεί να πείσει τους Έλληνες πολίτες να εμβολιαστούν, παρά την εμφανή προπαγάνδα που επιβάλλεται καθημερινώς για των μέσων ενημέρωσης αλλά και των στελεχών της Κυβέρνησης. Ο στόχος που της έχει δοθεί είναι να εμβολιαστεί το σύνολο του πληθυσμού, άρα υπολείπεται πολύ από αυτόν. Μάλιστα εσχάτως ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, για να πείσει τους νέους από 18 έως 25 να εμβολιασθούν, προσέφυγε σε εξαγγελία εφάπαξ ενίσχυσής τους με το ποσόν των 150 ευρώ!

Ο παραλληλισμός που επιχειρούμε δεν σχετίζεται με τα ποσοστά. Το 2015 ο λαός εκβιάστηκε να συναινέσει στην εξόντωσή του μέσω του φόβου και του ωμού οικονομικού εκβιασμού των κλειστών τραπεζών, αλλά ο εκβιασμός δεν πέτυχε. Έτσι, καταπατήθηκε η ψήφος του, καταργήθηκε το Σύνταγμα και η νομιμότητα στην πράξη – όλη η Ευρώπη μίλησε για coup d’état. Έκτοτε, η Ελλάδα λεηλατείται σε ένα επίσημο και πρωτοφανές πλιάτσικο, το οποίο υπογράφουν οι εκάστοτε έπαρχοι-«κυβερνήτες». Σήμερα, εκτός από τη δημόσια περιουσία, παραδίδεται και ολόκληρη η ιδιωτική περιουσία των Ελλήνων δια του περίφημου πτωχευτικού νόμου. Παρότι οι πολιτικές ηγεσίες έπραξαν αυτό που παραδοσιακά ξέρουν να κάνουν σε αυτή τη χώρα, δηλαδή να την προδίδουν, η απογοήτευση και η παρατεταμένη αδράνεια του λαού ήταν αυτές που επέτρεψαν την υλοποίηση ενός προδιαγεγραμμένου σχεδιασμού. Είναι γεγονός ότι, αν εμείς είχαμε υπερασπιστεί την ψήφο μας, αν όλοι είχαμε υπεραμυνθεί του σεβασμού στο όποιο αποτέλεσμα, δύσκολα το σχέδιο αυτό θα μπορούσε να υλοποιηθεί – ή θα επιβαλλόταν με άλλα δραστικά μέτρα βίας.

Έξι χρόνια μετά λοιπόν την θλιβερή επέτειο του 2015, όπου αντεστράφει τόσο κυνικά και απροκάλυπτα το συντριπτικό μας ΟΧΙ στην περαιτέρω φτωχοποίηση και παράδοση της κυριαρχίας μέσω των Μνημονίων, επιχειρείται η λεηλάτηση του ίδιου του σώματός μας, η κατάργηση της αυτοδιάθεσης και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Μέσω του φόβου και της πίεσης, ξεκίνησαν οι πειραματικοί εμβολιασμοί. Επειδή όμως ο στόχος υπολείπεται κατά πολύ, σειρά πήραν οι άμεσοι εκβιασμοί και οι περιορισμοί στην άσκηση των θεμελιωδών δικαιωμάτων του ανθρώπου, που έχουν απ’ τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και εφεξής κατοχυρωθεί σε κείμενα Διεθνών Συνθηκών. Είναι αναμφίβολο πως, στη συνέχεια, θα επιχειρηθεί αντισυνταγματικός υποχρεωτικός εμβολιασμός ανά εργασιακό κλάδο δια των γνωστών Κ.Υ.Α, δηλαδή απλών κανονιστικών πράξεων. Όπως και στην εποχή των Μνημονίων, τα μέτρα θα επιχειρηθεί να επιβληθούν ανά ομάδα, ώστε να μην υπάρξει η συσπείρωση όλων απέναντι στον κοινό εχθρό. Επειδή όμως ο υποχρεωτικός εμβολιασμός δεν μπορεί να σταθεί στον νομικό μας πολιτισμό, έχει ήδη γίνει εισήγηση να πραγματοποιηθεί για συγκεκριμένο και περιορισμένο διάστημα, ως μέτρο προσωρινό. Ο εμπαιγμός εδώ είναι ξανά φανερός καθώς η έννοια της προσωρινότητας για το μέτρο του εμβολιασμού είναι άκυρη: η έκχυση μιας ουσίας στο σώμα δεν είναι κάτι που μπορεί να ανακληθεί.

Ο κίνδυνος δραστικών ή ακραίων μέτρων που παραβιάζουν τα θεμελιώδη δικαιώματα των ανθρώπων, τα σύμφυτα με την ανθρώπινη ύπαρξη και κατοχυρωμένα στα εθνικά Συντάγματα και τις Διεθνείς Συνθήκες, είναι εδώ. Η Διεπιστημονική Ένωση Υπεράσπισης της Δημοκρατίας και της Βιοηθικής, με αίσθημα ευθύνης για την προστασία των βασικών αρχών που διέπουν την βιοηθική, όπως η αρχή της αυτονομίας, της συναίνεσης, της ισοτιμίας, της δικαιοσύνης, της μη πρόκλησης βλάβης και πόνου, της ωφέλειας ή της αγαθοεργίας, τάσσεται αρωγός και υπερασπιστής της ελεύθερης βούλησης κάθε ανθρώπου να συνεχίζει να ορίζει το σώμα του, τα εργασιακά του δικαιώματα, την περιουσία του.

Διαπιστώνουμε, για μία ακόμη φορά, πως η υπεράσπιση των δικαιωμάτων και της κοινωνίας μας θα πρέπει να γίνει από μας τους ίδιους και όχι από πολιτικούς που ως ρόλο έχουν την νομιμοποίηση των παρανομιών της διεθνούς ελίτ εις βάρος της παγκόσμιας ανθρωπότητας. Το χρέος και η ευθύνη είναι και πάλι στα χέρια μας.

Καλούμε τους συμπολίτες μας να δείξουν έμπρακτα τον σεβασμό τους στο Σύνταγμα, στην κοινωνία και στον συνάνθρωπο, και να υπερασπιστούν τα κεκτημένα των λαών. Οι διαχωρισμοί δεν είναι δικοί μας: είτε επιθυμούμε να εμβολιαστούμε είτε όχι, δεν δεχόμαστε την επιβολή καμίας ιατρικής πράξης στο σώμα των ανθρώπων, κανέναν περιορισμό των δικαιωμάτων μας, κανέναν εκβιασμό. Δεν συναινούμε στην κατάλυση των διεθνών κανόνων και της ανθρωπιάς της ίδιας. Ο καθένας, από τη θέση που βρίσκεται, οφείλει να μην εφαρμόζει και να καταγγέλλει παράνομες αποφάσεις.

Οι καιροί είναι κρίσιμοι. Η έλλειψη αντίστασης στην εκτροπή του 2015 έχει οδηγήσει σε μια εξαετία απογοήτευσης και παθητικής ενατένισης της λεηλάτησης της χώρας. Αυτή τη φορά, ας μην επιτρέψουμε την επιχειρούμενη λεηλάτηση του ίδιου του Ανθρώπου.