Στις 5 Ιουλίου του 2015 οι Έλληνες πολίτες κλήθηκαν να πάνε στις κάλπες και να δηλώσουν Ναι ή Όχι στα Μνημόνια, σύμφωνα με το άρθρο 44§2 του Συντάγματος. Οι Έλληνες ψηφοφόροι ψήφισαν ΟΧΙ σε ποσοστό 61,31%. Σήμερα, η Ελλάδα είναι έβδομη ανάμεσα στις χώρες της Ε.Ε. όσον αφορά στον ρυθμό εμβολιασμού ανά 100 κατοίκους και όσον αφορά στο ποσοστό πληθυσμού με ολοκληρωμένο εμβολιασμό (37%) όπως ανακοινώθηκε προ ημερών κατά τη διάρκεια του υπουργικού συμβουλίου.
Το καλοκαίρι του 2015 η τότε Κυβέρνηση, με τη συνέργεια ή την ανοχή των υπολοίπων κομμάτων, μετέτρεψε το ΟΧΙ σε ΝΑΙ, παραβιάζοντας το δημοκρατικό δικαίωμα της ψήφου των Ελλήνων πολιτών. Σήμερα η Κυβέρνηση, και πάλι με τη συνέργεια και ανοχή των άλλων κομμάτων, παραβιάζει διαρκώς τα δημοκρατικά δικαιώματα των Ελλήνων πολιτών, και το Σύνταγμα. Λειτουργεί σαφώς υπό καθεστώς πανικού και φόβου, αφού δεν μπορεί να πείσει τους Έλληνες πολίτες να εμβολιαστούν, παρά την εμφανή προπαγάνδα που επιβάλλεται καθημερινώς για των μέσων ενημέρωσης αλλά και των στελεχών της Κυβέρνησης. Ο στόχος που της έχει δοθεί είναι να εμβολιαστεί το σύνολο του πληθυσμού, άρα υπολείπεται πολύ από αυτόν. Μάλιστα εσχάτως ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, για να πείσει τους νέους από 18 έως 25 να εμβολιασθούν, προσέφυγε σε εξαγγελία εφάπαξ ενίσχυσής τους με το ποσόν των 150 ευρώ!
Ο παραλληλισμός που επιχειρούμε δεν σχετίζεται με τα ποσοστά. Το 2015 ο λαός εκβιάστηκε να συναινέσει στην εξόντωσή του μέσω του φόβου και του ωμού οικονομικού εκβιασμού των κλειστών τραπεζών, αλλά ο εκβιασμός δεν πέτυχε. Έτσι, καταπατήθηκε η ψήφος του, καταργήθηκε το Σύνταγμα και η νομιμότητα στην πράξη – όλη η Ευρώπη μίλησε για coup d’état. Έκτοτε, η Ελλάδα λεηλατείται σε ένα επίσημο και πρωτοφανές πλιάτσικο, το οποίο υπογράφουν οι εκάστοτε έπαρχοι-«κυβερνήτες». Σήμερα, εκτός από τη δημόσια περιουσία, παραδίδεται και ολόκληρη η ιδιωτική περιουσία των Ελλήνων δια του περίφημου πτωχευτικού νόμου. Παρότι οι πολιτικές ηγεσίες έπραξαν αυτό που παραδοσιακά ξέρουν να κάνουν σε αυτή τη χώρα, δηλαδή να την προδίδουν, η απογοήτευση και η παρατεταμένη αδράνεια του λαού ήταν αυτές που επέτρεψαν την υλοποίηση ενός προδιαγεγραμμένου σχεδιασμού. Είναι γεγονός ότι, αν εμείς είχαμε υπερασπιστεί την ψήφο μας, αν όλοι είχαμε υπεραμυνθεί του σεβασμού στο όποιο αποτέλεσμα, δύσκολα το σχέδιο αυτό θα μπορούσε να υλοποιηθεί – ή θα επιβαλλόταν με άλλα δραστικά μέτρα βίας.
Έξι χρόνια μετά λοιπόν την θλιβερή επέτειο του 2015, όπου αντεστράφει τόσο κυνικά και απροκάλυπτα το συντριπτικό μας ΟΧΙ στην περαιτέρω φτωχοποίηση και παράδοση της κυριαρχίας μέσω των Μνημονίων, επιχειρείται η λεηλάτηση του ίδιου του σώματός μας, η κατάργηση της αυτοδιάθεσης και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Μέσω του φόβου και της πίεσης, ξεκίνησαν οι πειραματικοί εμβολιασμοί. Επειδή όμως ο στόχος υπολείπεται κατά πολύ, σειρά πήραν οι άμεσοι εκβιασμοί και οι περιορισμοί στην άσκηση των θεμελιωδών δικαιωμάτων του ανθρώπου, που έχουν απ’ τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και εφεξής κατοχυρωθεί σε κείμενα Διεθνών Συνθηκών. Είναι αναμφίβολο πως, στη συνέχεια, θα επιχειρηθεί αντισυνταγματικός υποχρεωτικός εμβολιασμός ανά εργασιακό κλάδο δια των γνωστών Κ.Υ.Α, δηλαδή απλών κανονιστικών πράξεων. Όπως και στην εποχή των Μνημονίων, τα μέτρα θα επιχειρηθεί να επιβληθούν ανά ομάδα, ώστε να μην υπάρξει η συσπείρωση όλων απέναντι στον κοινό εχθρό. Επειδή όμως ο υποχρεωτικός εμβολιασμός δεν μπορεί να σταθεί στον νομικό μας πολιτισμό, έχει ήδη γίνει εισήγηση να πραγματοποιηθεί για συγκεκριμένο και περιορισμένο διάστημα, ως μέτρο προσωρινό. Ο εμπαιγμός εδώ είναι ξανά φανερός καθώς η έννοια της προσωρινότητας για το μέτρο του εμβολιασμού είναι άκυρη: η έκχυση μιας ουσίας στο σώμα δεν είναι κάτι που μπορεί να ανακληθεί.
Ο κίνδυνος δραστικών ή ακραίων μέτρων που παραβιάζουν τα θεμελιώδη δικαιώματα των ανθρώπων, τα σύμφυτα με την ανθρώπινη ύπαρξη και κατοχυρωμένα στα εθνικά Συντάγματα και τις Διεθνείς Συνθήκες, είναι εδώ. Η Διεπιστημονική Ένωση Υπεράσπισης της Δημοκρατίας και της Βιοηθικής, με αίσθημα ευθύνης για την προστασία των βασικών αρχών που διέπουν την βιοηθική, όπως η αρχή της αυτονομίας, της συναίνεσης, της ισοτιμίας, της δικαιοσύνης, της μη πρόκλησης βλάβης και πόνου, της ωφέλειας ή της αγαθοεργίας, τάσσεται αρωγός και υπερασπιστής της ελεύθερης βούλησης κάθε ανθρώπου να συνεχίζει να ορίζει το σώμα του, τα εργασιακά του δικαιώματα, την περιουσία του.
Διαπιστώνουμε, για μία ακόμη φορά, πως η υπεράσπιση των δικαιωμάτων και της κοινωνίας μας θα πρέπει να γίνει από μας τους ίδιους και όχι από πολιτικούς που ως ρόλο έχουν την νομιμοποίηση των παρανομιών της διεθνούς ελίτ εις βάρος της παγκόσμιας ανθρωπότητας. Το χρέος και η ευθύνη είναι και πάλι στα χέρια μας.
Καλούμε τους συμπολίτες μας να δείξουν έμπρακτα τον σεβασμό τους στο Σύνταγμα, στην κοινωνία και στον συνάνθρωπο, και να υπερασπιστούν τα κεκτημένα των λαών. Οι διαχωρισμοί δεν είναι δικοί μας: είτε επιθυμούμε να εμβολιαστούμε είτε όχι, δεν δεχόμαστε την επιβολή καμίας ιατρικής πράξης στο σώμα των ανθρώπων, κανέναν περιορισμό των δικαιωμάτων μας, κανέναν εκβιασμό. Δεν συναινούμε στην κατάλυση των διεθνών κανόνων και της ανθρωπιάς της ίδιας. Ο καθένας, από τη θέση που βρίσκεται, οφείλει να μην εφαρμόζει και να καταγγέλλει παράνομες αποφάσεις.
Οι καιροί είναι κρίσιμοι. Η έλλειψη αντίστασης στην εκτροπή του 2015 έχει οδηγήσει σε μια εξαετία απογοήτευσης και παθητικής ενατένισης της λεηλάτησης της χώρας. Αυτή τη φορά, ας μην επιτρέψουμε την επιχειρούμενη λεηλάτηση του ίδιου του Ανθρώπου.
Αγαπητοί φίλοι,